Newsapada

Το φαγητό σερβίρεται σε τραπέζια από μπαμπού, ενώ τα πόδια σας δροσίζονται από το νερό. Μπροστά σας ένας καταρράκτης χύνεται στο έδαφος και γύρω σας όλοι βγάζουν φωτογραφίες, τη φύση, τα δέντρα, τα νερά, τα εξωτικά πουλιά. Κι όμως δεν είναι ουτοπία, αυτό το υπέροχο σκηνικό μπορεί κανείς να ζήσει αν επισκεφτεί το Villa Escudero στις Φιλιππίνες.

Είναι πραγματικά απίστευτο...

Το ξενοδοχείο που βλέπετε βρίσκεται στην Ελβετία και είναι ένα μικροσκοπικό, οικολογικό ξενοδοχείο για φυσιολάτρες. Εναλλακτικός τουρισμός, που όμως δεν χάνει καθόλου στυλ και κομψότητα. Η εταιρεία Ρobust Οutdoor Βrands από το 2003 παρέχει στους πελάτες της εναλλακτικούς τρόπους ψυχαγωγίας και τουρισμού στα βουνά, έτσι το νέο της project ήταν τα μικρά αυτά μπανγκαλόου και δίνει τη δυνατότητα στους σκιέρ να περάσουν τις μέρες τους μέσα στη φύση, δίπλα στα βουνά, αλλά ταυτόχρονα με κάποια πολυτέλεια.

Σε αντίθεση με τις κίτρινες ερήμους του πλανήτη, στην Αίγυπτο μπορεί κανείς να δει μια άσπρη έρημο, αποτέλεσμα της μακροχρόνιας διάβρωσης από τον άνεμο και την άμμο. Η συνδιασμένη επίδραση των δύο, έχει φέρει στην επιφάνεια των σκληρών βράχων τα πιο μαλακά εσωτερικά πετρώματα τα οποία έχουν άπρο χρώμα και υφή κιμωλίας.Πολλοί είναι αυτοί που ταξιδεύουν στη χώρα για να δουν από κοντά τους περίεργους σχηματισμούς της συγκεκριμένης ερήμου, κάποιοι από τους οποίους ξεπερνούν τα πέντε μέτρα σε ύψος. Δεκάδες εκδρομές για τουρίστες διοργανώνονται από κατοίκους των κοντινών πόλεων, πολλές από τις οποίες περιλαμβάνουν και διανυκτερεύσεις στην περιοχή, καθώς υπό το φως του φεγγαριού το χρώμα της την κάνει να μοιάζει με τα παγωμένα τοπία των πόλων.  

Ο «δρόμος του θανάτου» συνδέει τις πόλεις  Λα Παζ και Κορόικο της... Βολιβίας μετά από μία τρομακτική διαδρομή 41 χιλιομέτων, κυριολεκτικά στο… χείλος του γκρεμού, και μάλιστα μέσα στις λάσπες και τις κατολισθήσεις. Κατασκευάστηκε τη δεκαετία του 1930 και παρόλο που είναι από τις λίγες οδικές αρτηρίες που μπορεί να χρησιμοποιήσει κάποιος για να φτάσει μέχρι την πρωτεύουσα, έχει εγκαταλειφθεί, ενώ η σήμανση είναι ανύπαρκτη. Σε συνδυασμό τώρα και με τη στενότητα του δρόμου σε ορισμένα σημεία αλλά και εξαιτίας της απουσίας προστατευτικών κιγκλιδωμάτων σε όλο το μήκος της διαδρομής, οι οδηγοί πρέπει να είναι κάτι παραπάνω από προσεκτικοί. Επιπλέον, η βροχή, η ομίχλη αλλά και η σκόνη μειώνουν την ορατότητα, ενώ σε πολλά σημεία η επιφάνεια του δρόμου είναι λασπώδης, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει ακόμη και σε κατάρρευση του χωμάτινου οδοστρώματος. Ο κίνδυνος του εν λόγω δρόμου καθιστά την περιοχή δημοφιλή προορισμό (ειρωνικά μιλώντας!), συγκεντρώνοντας πάνω από 25.000 επισκέπτες κάθε

Το όρος Roraima είναι το υψηλότερο βουνό της οροσειράς Pakaraima στη Νότια Αμερική, και πιο συγκεκριμένα στα σύνορα... Βενεζουέλας-Βραζιλίας και Γουιάνας. Η ευρύτερη περιοχή χαρακτηρίζεται από παρόμοιους γωλογικούς σχηματισμούς, οι οποίοι χρονολογούνται από την Προκάμβρια Εποχή. Το ύψος του φτάνει τα 2.810 μέτρα και σε τίποτα δεν θυμίζει βουνό, αφού απουσιάζει… η κορυφή! Μάλιστα, καλά διαβάσατε. Το βουνό μοιάζει με ένα τεράστιο «επίπεδο τραπέζι» στον ουρανό, ή καλύτερα είναι ένα από τα σπάνια «επιτραπέζια» βουνά στον κόσμο! Ανακαλύφθηκε το 1596 από τον Άγγλο εξερευνητή Sir Walter Raleigh, ο οποίος αναφέρει στις περιγραφές του ότι η επίπεδη επιφάνεια της κορυφής του, που έχει πλάτος 30 τετραγωνικά χιλιόμετρα, είναι εντελώς «γυμνή», ενώ το βουνό αποτελείται εξ ολοκλήρου από ψαμμιτικά πετρώματα. Η ανάβαση στο Roraima είναι δύσκολη, καθώς απότομα βράχια, επικίνδυνες πλαγιές και στενά μονοπάτια κάνουν ακόμη δυσκολότερη την πεζοπορία. Ειδικά εκπαιδευμένοι οδηγοί αναλαμβάνουν να «ξεναγήσ